سلام من نمی دونم چرا هرچی میشه زود از تنفر حرف میزنی آخه چرا ؟ من در دنیا هر چه بدی و گناه هست را به خود نسبت داده ام . شما را به همان حقیقت شهید کربلا قسم میدهم که از دست من ناراحت نباشید و مرا حلال کنید به خدا و با این زبان روزه قسم می خورم که هر ناراحتی ای که برایم پیش امده را نه به شما و نه به دیگری نسبت می دهم و در همه چیز خود را مقصر میدانم . خیلی هم بابت اینکه اون وبلاگ را راه اندازی کردید از شما تشکر می کنم . و هم اینکه خیلی از بچه های تبیان رو پیدا کردید و از حصار من اومدید بیرون . همیشه از این نگران بودم که نکنه چیزی از شما بخوام و شما از سر اجبار و رودربایستی و علیرغم میل باطنیتان ان کار را انجام دهید . به خدا قسم اصلا دلم نمی خواهد بنشینم و برای این گریه کنم که دل کسی را آزرده ام . شما آن میل را فراموش کرده اید ولی باز در این نوشته های دیروزم تصوری ... داشتید . من توان آن را دارم که سخن نگویم ولی نمی توانم هر دفعه برای یک نوشته غصه بخورم که خدایا نکند فلانی ناراحت شود یا ... نمیدانم چگونه صحبت می کنم ؟ اصلا بلدم صحبت کنم ؟ که هر موقع خواستم چیزی بگویم طرف مقابل جور دیگری تعبیرش کرد ... من شما را و همه مثل شما را دوست دارم و به شما افتخار می کنم و از این رنج می برم که خدای ناکرده نتوانم کارم را درست انجام دهم ... دیگه نمیدونم چی بگم ... ولی از خدا همیشه خواستم همیشه دلتون شاد باشه و لبتون خندون ( اگه مجددا سوء تعبیر نشود ) ... از خدا عمر کوتاه نخواسته ام ولی خواسته ام عمر مفیدی بدهد تا با حرفهایم بندگانش را نیازارم . کاش در این سه ماه و درشب قدر خدا امضایی بر پرونده ام بزند و کارم را یکسره کند به شرط پاکی و طهارت روحم و گرنه از او فرصت می خواهم تا جبران نقصان کنم . ... خب بیش از این ناراحتتون نکنم و مزاحمتون نشم . تورا به خدا ناراحت و غصه دار نباشید . ماههای قشنگی داریم .
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
دعوتم را می پذیری ؟
سلام
من نمی دونم چرا هرچی میشه زود از تنفر حرف میزنی
آخه چرا ؟
من در دنیا هر چه بدی و گناه هست را به خود نسبت داده ام .
شما را به همان حقیقت شهید کربلا قسم میدهم که از دست من ناراحت نباشید و مرا حلال کنید
به خدا و با این زبان روزه قسم می خورم که هر ناراحتی ای که برایم پیش امده را نه به شما و نه به دیگری نسبت می دهم و در همه چیز خود را مقصر میدانم .
خیلی هم بابت اینکه اون وبلاگ را راه اندازی کردید از شما تشکر می کنم . و هم اینکه خیلی از بچه های تبیان رو پیدا کردید و از حصار من اومدید بیرون . همیشه از این نگران بودم که نکنه چیزی از شما بخوام و شما از سر اجبار و رودربایستی و علیرغم میل باطنیتان ان کار را انجام دهید .
به خدا قسم اصلا دلم نمی خواهد بنشینم و برای این گریه کنم که دل کسی را آزرده ام .
شما آن میل را فراموش کرده اید ولی باز در این نوشته های دیروزم تصوری ... داشتید .
من توان آن را دارم که سخن نگویم ولی نمی توانم هر دفعه برای یک نوشته غصه بخورم که خدایا نکند فلانی ناراحت شود یا ...
نمیدانم چگونه صحبت می کنم ؟ اصلا بلدم صحبت کنم ؟ که هر موقع خواستم چیزی بگویم طرف مقابل جور دیگری تعبیرش کرد ...
من شما را و همه مثل شما را دوست دارم و به شما افتخار می کنم و از این رنج می برم که خدای ناکرده نتوانم کارم را درست انجام دهم ...
دیگه نمیدونم چی بگم ...
ولی از خدا همیشه خواستم همیشه دلتون شاد باشه و لبتون خندون ( اگه مجددا سوء تعبیر نشود ) ...
از خدا عمر کوتاه نخواسته ام ولی خواسته ام عمر مفیدی بدهد تا با حرفهایم بندگانش را نیازارم .
کاش در این سه ماه و درشب قدر خدا امضایی بر پرونده ام بزند و کارم را یکسره کند به شرط پاکی و طهارت روحم و گرنه از او فرصت می خواهم تا جبران نقصان کنم .
...
خب بیش از این ناراحتتون نکنم و مزاحمتون نشم .
تورا به خدا ناراحت و غصه دار نباشید .
ماههای قشنگی داریم .